هیئت بیت الحسین ع (شهر قدس)

سنگ زیر پای تو لعل بد خشان می شود

    خار با فیض نگاهت سرو بستان می شود

زخم بی داروی جان و درد بی درمان دل

    هر ود با خاک سر کوی تو درمان می شود

غم ندارم گر مرا در آتش دوزخ برند

     چون برم نام تو را آتش گلستان می شود

مردگان روح را احیا گر جان می کند

     هر که جسمش دفن در خاک خراسان می شود

گو اجل جان مرا گیرد زکافر سخت تر

    چون نگاهم بر تو افتد مرگ آسان می شود

در مقام رافتت این بس که نام چون تویی

     روز و شب ذکر من آلوده دامان می شود

در بیابانی که لطف ضامن آهو شود

     گر گذار گرگ افتد گرگ چوپان می شود

گردش چشم تو را نازم که با ایمای جان

    نقش شیر پرده ناگه شیر غران می شود

گر به قعر نار شیطان بر تو گردد ملتجی

    وادی دوزخ به چشمش باغ رضوان می شود

هر که با اخلاص گوید در حریمت یک سلام

    اجر آن بالاتر از یک ختم قرآن می شود

مور اگر یک دانه با لطف تو گیرد در دهن

   بی نیاز از خرمن زلف سلیمان می شود

آستان قدس تو دارلشفای عالم است

    درد اینجا بی دوا و نسخه درمان می شود